Slobodno zidarstvo

Slobodno zidarstvo se često definiše kao „specijalni sistem moralnih lekcija, obavijen velom alegorije i ilustrovan simbolima. Po definiciji Ujedinjene Velike Lože Engleske, najstarije slobodno-zidarske jurisdikcije u svetu, slobodno zidarstvo je „sekularna, bratska i dobrotvorna organizacija koja daje nauk iz lekcija morala i samospoznaje putem učešća u progresiji alegorijskih predstava u dva čina.” Za slobodne zidare u Sjedinjenim Američkim Državama, „slobodno zidarstvo je posvećeno bratstvu muškaraca pod Božjim očinstvom” i ono je „na svetu najstarija filantropska organizacija posvećena humanitarnom radu u društvu.”

Za liberalne slobodne zidare, prema definiciji Velikog Orijenta Francuske, začetnika ideja liberalne masonerije i najveće jurisdikcije u kontinentalnoj Evropi, „slobodno zidarstvo je inicijacijsko i filantropsko društvo otvoreno za muškarce i žene dobre volje i visokih etičkih standarda. Njihove metode predstavljaju pristup usavršavanju i samospoznaji pomoću univerzalnih simbola.”

Prvi član Konstitucije Velikog Orijenta Francuske kaže: „Slobodno zidarstvo, koje je u suštini filantropska, filozofska i progresivna institucija, ima za cilj da traga za istinom, proučava etiku i praktikuje međusobnu podršku. Radi na materijalnom i moralnom unapređenju čovečanstva,
ka intelektualnom i društvenom usavršavanju.”

Prema shvatanju poznatog istraživača ezoterijskih učenja, Janu A. M. Snoeku: „najbolji način da se objasni slobodno zidarstvo je na osnovu onoga što ono nije, a ne onoga što jeste.”

Simbolika slobodnog zidarstva je uglavnom, ali ne isključivo, izvučena iz alata majstora zidara – uglomera i šestara, libele i viska, čekiča i dleta, i drugih, uz čiju upotrebu se od grubog kamena tesanika upornim radom dolazi do glatkog i savršenog tesanika koji se potom simbolički koristi za duhovnu, moralnu, i intelektualnu samoizgradnju. Moralne lekcije se pripisuju svakom od ovih alata, kao i procesu gradnje. Značenje simbolike se poučava i istražuje kroz ritual, i u predavanjima i člancima pojedinih masona koji nude lične uvide i mišljenja. Zbog simboličke upotrebe zidarskih alata za njihove apstraktne i spekulativne “radove” slobodno zidarstvo se naziva “spekulativno” za razliku od takozvanog “operativnog” zidarstva majstora građevinske struke, koji su osnivali lože operativnih zidara duž cele Evrope još od ranog srednjeg veka.

Osnovna jedinica slobodno-zidarskog organizovanja se naziva „Loža”, nju čine određen broj „Braće” ili „Sestara”- kako sebe nazivaju članovi Lože, i oni se sastaju i rade u „Hramu”- prostoriji specijalno dekorisanoj za izvođenje masonskih rituala. Ložom rukovodi „Uvaženi” starešina uz pomoć svojih zamenika i drugih „oficira” lože. Starešina i oficiri Lože se biraju tajnim glasanjem svih punopravnih članova Lože da rukovode Ložom određeni vremenski period od godinu ili dve. Rad lože nije tajni, ali je zatvoren za javnost i njemu mogu prisustvovati samo članovi date lože i drugi gostujući slobodni zidari nakon strikne provere njihove pripadnosti legalnoj masonskoj organizaciji.

Dozvolu za osnivanje i rad Lože daje Velika Loža pod čijom „zaštitom” loža radi. Zauzvrat, Velika Loža ili „Veliki Orijent” kako se naziva u pojedinim juridikcijama, može postojati samo ako je osnovan(a) od najmanje tri već legalno postojeće Lože. Ovo ukazuje na proces širenja i rasta slobodnog zidarstva gde jedna već postojeća Velika Loža iz jedne jurisdikcije stvara tri nove Lože na drugoj teritoriji, da bi ih zatim ustupila za potrebe stvaranja nove Velike Lože na toj drugoj teritoriji, pri čemu već postojeća Velika Loža izdaje dozvolu („Patent”) za rad nove Velike Lože. Radom Velike Lože rukovodi “Najuvaženiji” Veliki Majstor uz pomoć zamenika i velikih oficira, a u skladu sa važečim zakonodavnim dokumentima i propisima date jurisdikcije. Velikog Majstora i velike oficire tajnim glasanjem bira i postavlja Generalna skupština Velike Lože, koja je ujedno i vrhovno zakonodavno telo obedijencije, i obično se sastoji od delegata i starešina pripadajućih Loža.

Formalno, Velike Lože su organizacije građana, legalno prijavljene i osnovane po svim važećim propisima države na čijoj teritoriji se nalaze. Prijem u slobodno-zidarsku ložu je složen proces gde oni koji apliciraju za članstvo prolaze kroz višemesečnu „istragu” njihovog karaktera i moralnih nazora, političkih ubeđenja i stavova o društvenim pitanjima, kao i o njihovim motivima za pristup članstvu. Nakon potencijalno pozitivnog rešenja „istražne komisije” aplikacija se šalje na glasanje Lože, gde se tajnim glasanjem svih punopravnih članova lože odlučuje o prijemu kandidata u članstvo.

Svi slobodni zidari započinju svoje putovanje u „zanatu“ tako što su ritualno „inicirani“ u stepen „Učenika,” prvi od tri progresivna stepena „ simboličke” ili „plave” masonerije, kako se inače naziva slobodnozidarski rad pod pokroviteljstvom Velikih Loža. Kao Učenik, slobodni zidar se podučava masonskim simbolima ovog stepena masonerije, njihovim značenjima i filosofiji. Takođe mu se poveravaju rukohvat, lozinka, i znak ovog stepena kako bi se mogao „dokazati” drugim masonima kao „Učenik” i kako bi kao takav mogao biti „prepoznat.” Nakon određenog vremenskog perioda, od obično godinu dana provedenog u učenju i kontemplaciji moralnih lekcija ovog stepena, Učenik ritualno „prelazi” u stepen „Pomoćnika.” Istom metodologijom kao u stepenu Učenika, Pomoćnik ovde obogaćije svoje znanje i iskustvo određeni vremenski period, posle čega mu se, nakon glasanja članova Lože, dozvoljava da bude ritualno „uzdignut” na stepen „Majstora.” Kao Majstor, slobodni zidar konačno postaje punopravni član lože sa pravom da glasa i da bude izabran na raličite pozicije u upravi i radu Lože.

Rituali tri stepena slobodnog zidarstva su impresivne i dramatične alegorijske ceremonije koje takođe sadrže predavanja sa objašnjenjima i zasnivaju se na biblijskoj legendi izgradnje hrama kralja Solomona i smrti glavnog graditelja Hirama Abifa. Iako postoji mnogo različitih verzija ovih rituala, sa različitim rasporedom scenarija i verzijama Hiramske legende, svaka verzija je prepoznatljiva svakom masonu iz bilo koje obedijencije.

Po svojoj konceptualnoj sadržini, slobodno zidarstvo je praktičan filosofski sistem u kome slobodni zidari implementiraju rezultate apstraktnog (ritualnog) rada za: sopstveno poboljšanje, opšte usavršavanje svoje okoline i bolje razumevanje realnosti koja ih okružuje. Simboličnom upotrebom građevinskog alata, oni praktikuju logiku, norme etike i principe estetike. Pomoću scenografije i koreografije svojih obreda i rituala, oni stupaju na polja metafizike i psihologije. Pomoću scenarija različitih stepenova, uključeni su u epistemologiju. Moglo bi se reći da razlika između tradicionalnog koncepta filosofije i slobodnog zidarstva leži u njihovom pozicioniranju prema objektu istraživanja. Dok tradicionalna filosofija spekuliše o postojećim uslovima naših realnosti, slobodno zidarstvo kreira različite uslove u zatvorenom okruženju hramske prostorije, kako bi aktivno promenilo naše razumevanje i naš stav, a sve u uverenju da će to dovesti do ličnog napretka i zadobijanja apsolutnog znanja.

Uloga simbola u slobodnom zidarstvu je da nas osposobe da opažamo na drugačijem (višem) nivou, da transcendiramo materijalnu ravan i svest i koncenrišemo se na duhovno i nesvesno. Drugim rečima, samo ako smo sposobni da shvatimo dublja značenja svojih misli i dela, mi njihove kvalitete možemo upotrebiti za sopstveni duhovni i mentalni rast. Većina modernih teorija o značenju simbola inspirisana je radom Karla Gustava Junga. On je verovao da simboli igraju važnu ulogu u procesima koji utiču na svaki aspekt ljudskih mentalnih ili fizičkih aktivnosti. Prema Jungu, sva ljudska bića su rođena sa „instinktivnim predispozicijama” za kvalitete koji nas čine humanima, kao što su istina, pravda, mudrost, milost, ljubav i drugi. Ove „šeme” ili „arhetipovi”, kako ih on naziva, skriveni su duboko unutar našeg podsvesnog bića, ali mogu biti postaknuti da se pojave u svesti u vidu simbola.

Slobodno-zidarska inicijacija (Francuska gravura - 18. vek)

Slobodno-zidarski "lanac" jedinstva.